Powrót do strony głównej

Stanisław Szozda


Najważniejsze osiągnięcia:


•Był zwycięzcą wyścigu o Puchar Dowódcy Marynarki (1972), wyścigu o Puchar Ministra Obrony Narodowej (1972), Małopolskiego Wyścigu Górskiego (1976), wyścigu Szlakiem Grodów Piastowskich (1977), wyścigu dookoła Algierii (1973), Vuelta a Toledo (1973), Settimana Bergamasca (1974).
•Zdobył mistrzostwo Polski w wyścigu indywidualnym na szosie w 1973 oraz wicemistrzostwo w tej konkurencji w 1971 i 1974. Był także mistrzem Polski w wyścigu górskim (1975) i wicemistrzem w tej konkurencji w 1974. Mistrzem Polski w wyścigu parami w 1974 (z Edwardem Barcikiem) i brązowym medalistą w 1975 (także z Barcikiem). Dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski w szosowym wyścigu drużynowym: w 1971 i 1972 w barwach Legii Warszawa, a w 1975 brązowy medal z zespołem LKS Ziemia Opolska.
•W 1971 roku był też najlepszy w Tour de Pologne. Wygrał wówczas trzy etapy, a przez sześć ostatnich jechał w koszulce lidera.
•W Wyścigu Pokoju zwyciężył w 1974 roku, a w latach 1973 i 1976 był drugi w klasyfikacji generalnej. Czternaście razy udało mu się wygrać etap w tym wyścigu.
•W 1972 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Monachium, gdzie razem z Szurkowskim, Barcikiem i Lisem zdobył srebro w drużynowej jeździe na czas. Wynik ten powtórzył na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Montrealu z Ryszardem Szurkowskim, Tadeuszem Mytnikiem i Mieczysławem Nowickim.
•Na Mistrzostwach Świata w 1973 roku zdobył medal indywidualny, zajmując drugie miejsce w wyścigu ze startu wspólnego amatorów.
•W 1971 roku wspólnie z Edwardem Barcikiem, Janem Smyrakiem i Lucjanem Lisem zdobył brązowy medal w drużynowej jeździe na czas na Mistrzostwach Świata w Mendrisio. W tej samej konkurencji reprezentacja Polski w składzie: Tadeusz Mytnik, Lucjan Lis, Stanisław Szozda i Ryszard Szurkowski zwyciężyła na Mistrzostwach Świata w Barcelonie w 1973 roku, a w składzie Mytnik, Szurkowski, Szozda i Mieczysław Nowicki także na Mistrzostwach Świata w Yvoir w 1975 roku. Polacy z Szozdą w składzie zdobyli także brąz na mistrzostwach świata w San Cristóbal w 1977 roku, a w 1974 zajęli siódme miejsce.

Karierę zakończył mając 28 lat, w wyniku kontuzji odniesionej podczas upadku w Wyścigu Pokoju w 1978 roku.






Czesław Lang


Rafał Majka


Michał Kwiatkowski


Przemysław Niemiec


Ryszard Szurkowski