Powrót do strony głównej
Stanisław Szozda
Najważniejsze osiągnięcia:
•Był zwycięzcą wyścigu o Puchar Dowódcy Marynarki (1972),
wyścigu o Puchar Ministra Obrony Narodowej (1972),
Małopolskiego Wyścigu Górskiego (1976),
wyścigu Szlakiem Grodów Piastowskich (1977),
wyścigu dookoła Algierii (1973),
Vuelta a Toledo (1973),
Settimana Bergamasca (1974).
•Zdobył mistrzostwo Polski w wyścigu indywidualnym na szosie w 1973
oraz wicemistrzostwo w tej konkurencji w 1971 i 1974. Był także mistrzem
Polski w wyścigu górskim (1975) i wicemistrzem w tej konkurencji w 1974.
Mistrzem Polski w wyścigu parami w 1974 (z Edwardem Barcikiem) i brązowym
medalistą w 1975 (także z Barcikiem). Dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski
w szosowym wyścigu drużynowym: w 1971 i 1972 w barwach Legii Warszawa, a w 1975
brązowy medal z zespołem LKS Ziemia Opolska.
•W 1971 roku był też najlepszy w Tour de Pologne. Wygrał wówczas trzy etapy,
a przez sześć ostatnich jechał w koszulce lidera.
•W Wyścigu Pokoju zwyciężył w 1974 roku, a w latach 1973 i 1976 był drugi
w klasyfikacji generalnej.
Czternaście razy udało mu się wygrać etap w tym wyścigu.
•W 1972 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Monachium,
gdzie razem z Szurkowskim, Barcikiem i Lisem zdobył srebro w drużynowej
jeździe na czas. Wynik ten powtórzył na rozgrywanych cztery lata później
igrzyskach w Montrealu z Ryszardem Szurkowskim, Tadeuszem Mytnikiem
i Mieczysławem Nowickim.
•Na Mistrzostwach Świata w 1973 roku zdobył medal indywidualny,
zajmując drugie miejsce w wyścigu ze startu wspólnego amatorów.
•W 1971 roku wspólnie z Edwardem Barcikiem, Janem Smyrakiem
i Lucjanem Lisem zdobył brązowy medal w drużynowej jeździe na czas na
Mistrzostwach Świata w Mendrisio. W tej samej konkurencji reprezentacja
Polski w składzie: Tadeusz Mytnik, Lucjan Lis, Stanisław Szozda i Ryszard Szurkowski
zwyciężyła na Mistrzostwach Świata w Barcelonie w 1973 roku, a w składzie Mytnik,
Szurkowski, Szozda i Mieczysław Nowicki także na Mistrzostwach Świata w Yvoir
w 1975 roku. Polacy z Szozdą w składzie zdobyli także brąz na mistrzostwach świata
w San Cristóbal w 1977 roku, a w 1974 zajęli siódme miejsce.
Karierę zakończył mając 28 lat, w wyniku kontuzji odniesionej podczas upadku w Wyścigu Pokoju w 1978 roku.
Czesław Lang
Rafał Majka
Michał Kwiatkowski
Przemysław Niemiec
Ryszard Szurkowski